Het goed bezig zijn is een van de eerste doelstellingen van een zwerfafvalraper. Wellicht is de belangrijkste drijfveer de omgeving schoner achter te laten nadat hij of zij een plaats heeft bezocht en grondig op onderzoek is gegaan. Onderzoek? Ja een zwerfafvalraper is een onderzoeker op plaatsen waar professionals niet dagelijks komen.
Professioneel
Een oproep van een paar weken geleden leverde een aantal reacties op. De gestelde vraag was heel eenvoudig “wanneer mag een zwerfafval raper als professioneel worden aangemerkt?” Een van de reacties die terug kwam was voorzien van een link naar 6seconds waarbij in een stelling wordt besproken dat 10.000 uur of 10.000 handelingen tot professionaliteit leidt. Uiteraard kan niet iedereen zich in deze stelling vinden.
Uiteraard is dit niet de plaats om te bepalen of deze stelling juist of onjuist is. De gedachte achter de gestelde vraag was ingegeven door het feit dat een professioneel persoon sneller als een gesprekspartner wordt gezien dan een niet professioneel persoon.
In het kader om ervaring te koppelen aan een helder getal, leek mij de 10.000 stuks regel een goed uitgangspunt. Dit betekent dat er alleen al in Nederland honderden zo niet duizenden professionals actief bezig zijn met het inzamelen van zwerfafval.
Reacties
Afgaande op de reacties tijdens het rapen van zwerfafval zijn wij “echt goed bezig.” Nee we gaan onszelf niet ophemelen door met veren aan de slag te gaan. Als je dat overigens wel wilt doen dan wordt je echt niet tegen gehouden, iedereen heeft namelijk waardering nodig. Zeker als je hart voor de zaak hebt.
Als iemand reageert tijdens het inzamelen van zwerfafval, geeft dit vaak de mogelijkheid een gesprek met die persoon aan te knopen. Met fietsers is dit het moeilijkste, uiteraard afhankelijk van de snelheid en de wil in de remmen te gaan.
Zwerfafval opruimen is meer dan het ruimen alleen. Het is ook het actief zoeken van medestanders die op een gelijke wijze tegen het probleem aankijken. Dat is wat anders dan op “dezelfde wijze.” We zijn immers geen van allen gelijk en opereren daardoor binnen referentiekaders die zelden dezelfde zullen zijn.
De gebezigde “goed bezig” uitspraak van omstanders, leidt zelden tot het kunnen verwelkomen van een zwerfafval ruimer. Er lijkt een schroom te heersen om het afval, van anderen, dat langs de straten, wegen, dreven en lanen ligt op te gaan ruimen. Zelfs de vraag of dit ruimen in het kader van een taakstraf was kwam een keer voorbij. Dit is wel een treffend voorbeeld een referentiekader. Het antwoord op deze vraag mag voor zich spreken……..
Diepgaande gesprekken
Soms stappen mensen op je af omdat ze op zoek zijn naar een praatje. Willen ze graag het hart luchten en hun persoonlijke situatie met jou delen. Je bent als onbekende iemand die wellicht meer open staat voor hun verhaal, dan de personen uit hub directe omgeving. Een luisterend oor is heel belangrijk. Luisteren zonder een oordeel te vellen, daar zoeken steeds meer mensen naar.
Dit zijn bijzondere ervaringen. Echtscheidingen, geloofskeuzes, persoonlijke ongemakken en veel meer komt en gaat samen met de tijd voorbij. Korte gesprekken, maar ook gesprekken die zomaar een half uur kunnen duren. Je bent in je hoedanigheid van zwerfafvalruimer nu eenmaal wat meer betrokken bij het wel en wee van deze aarde. En dat wordt gewaardeerd.
Over de streep getrokken
Ondanks alle gesprekken lukt het af en toe een persoon over de figuurlijke streep te trekken. De Géne aan de kant te zetten en een afvalgrijper in de hand te nemen. Wellicht is deze eerste stap een stap naar weer een betrokken persoon die deel wil nemen aan WasteTime.nl . Misschien behoort deze betrokken persoon wel tot een grotere groep met betrokken personen. Daar gaat het immers om. Betrokkenheid samen te brengen om te laten zien waar wij ons inzetten voor een schone omgeving.
Met praten alleen zijn nog nooit bergen verzet. Maar het is wel het vertrekpunt om mensen bewust te maken van hetgeen er rondom hen gebeurd. In de hedendaagse wereld, met een overvloed aan digitale informatie worden stromen bewust gestuurd en regelmatig weggeleid van zaken die er daadwerkelijk toe doen. Dit heeft tot gevolg dat de voorgespiegelde werkelijkheid een mooier beeld geeft dan de harde werkelijkheid waarin we ons bevinden. Een spiegel heeft immers een begrenst oppervlak, dat veelal alleen het mooie reflecteert.
Grenzeloos werkelijk
Als zwerfafval ruimer, zijn er grenzen geslecht die voor anderen nog bestaan. Zullen alle grenzen eens verdwijnen? Zal de hoeveelheid zwerfafval minder worden zodra de harde werkelijkheid wordt getoond? Of kijken we de andere kant op? Dat is lang vol te houden maar………..
Laten we eerlijk naar elkaar zijn, want we zijn “goed bezig”!